KAAKSPANNINGEN.. OEI

De titel van deze blog zegt het al een beetje, en waarschijnlijk hangt het deze keer samen met de titel van de vorige blog. Maar man wat heb ik een kaakspanning. Mijn hoofd doet er zeer van en ik kan er niet achter komen wat de oorzaak hier van is.

Eerder als mijn kaken zeer deden had ik last van mijn hart. Dan was mijn hartslag te hoog en kreeg ik last van mijn hartritmestoornis en het boezemfibrilleren.
Hier ben ik aan geopereerd dus ik ga er van uit dat dit deze keer niet het probleem is.

Mijn hoofd is niet heel erg druk, tuurlijk mijn gedachten gaan wel alle kanten op en ik voel me wel angstig maar ik heb niet het idee dat ik heel erg gestrest ben.
Wel vreemd natuurlijk want het is wel mijn lichaam die ergens op reageert.

Ik heb er wel last van dat ik denk dat alles in de fik vliegt op het moment dat ik de deur uit loop.
Het helpt niet mee dat ik continu sirenes van brandweer hoor en wil dan het liefst zo snel mogelijk naar huis terwijl het eigenlijk tot nu toe altijd niet is uitgekomen wat mijn angsten zijn.
Dat het huis in de brand staat is vooral mijn grootste angst als mijn lieve hondje alleen thuis is.
Materiaal geef ik niet veel om maar des te meer om Boefje mijn lieve hondje. Hij is mijn kindje en behoort echt tot ons gezin.

Gisteren heb ik met Boefje 6 km gewandeld. Ik ben er gek op om met thema's bezig te zijn en heb bij de voordeur een ding staan die ik aankleed naar het jaargetij of de feestdagen.
Nu de herfst rustig aan begint ben ik dingen aan het verzamelen voor de herfst om dit leuk aan te kleden.

In het bos heb ik dennenappels en eikels meegenomen. En laatst bij de action heb ik een aantal beeldjes meegenomen van een Eenkhoorn, Egel en een paddenstoel.
Ik wil alleen nog graag een grote pompoen die ik op de grond er naast kan zetten maar deze heb ik helaas nog niet kunnen vinden.

Ik probeer me te focussen op deze dingen zodat de spanningen een beetje uit mijn lijf gaan maar dit lukt niet echt.
Omdat mijn hoofd er zo zeer van doet blijft toch de focus op de hoofdpijn en de kaakspanningen.

Ik vind dit allemaal vooral heel erg frustrerend ook omdat ik niet zo goed snap waar het vandaan komt.
Ik had graag ander en beter nieuws aan jullie gebracht, het is geen bak ellende maar toch word het af en toe wel een beetje een klaagblog. Geloof me jongens, ik heb echt wel een goed leven alleen mijn hoofd.... ik word er stapelgek van en wil zo graag ook gewoon normaal kunnen functioneren en duidelijkheid hebben over wat mijn toekomst in gaat houden.

Helaas laat dat nog even op zich wachten.

Mochten jullie tips voor me hebben ik ontvang ze graag, je kan ze in het gastenboek zetten of via contact een mailtje naar me sturen. Ik sta ook open voor dm's op instagram dus voel je vrij om contact met mij op te nemen! ik lees ook graag jullie ervaringen of jullie kijk ergens op. 

Veel liefde, Simone