BEWOGEN WEEK

Het was weer een bewogen week.
Tim die door zijn enkel of voet is gegaan tijdens het werk op maandag.
Hij had er zo veel last van dat hij niet meer kon lopen. Dinsdag toch maar naar de huisarts.
Huisarts in opleiding er naar laten kijken. Ze twijfelde over een breuk maar vond het toch niet nodig om een foto te laten maken.
Een aantal uur laten belde ze toch terug dat ze in overleg met de echte huisarts toch een foto wilde.

De verwijzing konden we inzien maar de radiologie van het ziekenhuis zou zelf contact opnemen.
Dit was zo omdat we niet rechtstreeks doorgestuurd waren en door corona wat weer de kop opsteekt. Voor de veiligheid willen ze niet te veel mensen over de vloer in het ziekenhuis.
Woensdag dan toch eindelijk het telefoontje dat hij die middag om half 2 terecht kon.

Zo gezegd zo gedaan foto's laten maken. Niks op te zien dus gewoon goed verstapt.
In de tussentijd ben ik ook nog gestruikeld. Tenminste ik denk dat alles daar van komt.
Mijn hand en pols deden enorm zeer. Zo erg dat ik vrijdag maar de huisarts heb gebeld. Na mijn verhaal werd ik direct doorgestuurd voor een foto.
Ik moest in mijn geboortestad foto's laten maken. Dit is een groter ziekenhuis dus kon er gewoon op vertoon van mijn ID kaart naar toe gaan op een tijdstip dat voor mij uitkwam.

Door Tim zijn voet kon hij niet met me mee... Maar goede training, ik Rock dit wel alleen!
Ik was er al eens eerder geweest om foto's te maken van mijn longen dus ik wist waar ik moest zijn. Dat scheelt een hoop in mijn angst.

Foto's gemaakt, Oei toch een klein haarscheurtje in het handwortelbeentje. Niks aan te doen, moet het in laten tapen door de fysio maar goed zoek maar eens een fysio die op vrijdag middag tijd voor je heeft. Niet te vinden dus.

Zaterdag een brace om gedaan die mijn schoonmoeder gelukkig nog had liggen. Wat een verlichting zeg. Pols een stuk minder dik en de pijnlijke plek aan mijn hand verneem ik ook niet met dat ding om.

Wel gaan op dit soort dagen de emoties alle kanten op dat is wel vervelend maar we komen er wel weer door heen.

Nu doet alles weer pijn van het typen dus ik houdt het hierbij voor nu.

Veel liefde, Simone